OP NAAR EEN TOEKOMST ZONDER KINDERKANKER (EN SURVIVORS GUILT)
Naar aanleiding van de geweldige prestatie van Maarten van der Weijden vroeg EditieNL mij naar 'survivors guilt' waar veel survivors mee te maken hebben! Want hoe dankbaar ik ook ben dat ik kanker heb overleefd, het blijft altijd ergens niet helemaal eerlijk voelen.
Het nut van leven. Ik struggle hier vaak mee. De gedachte: waarom ik mijn leukemie wel heb overleefd en die al die andere kanjers van kinderen niet? Want dat is een feit: van alle kinderen die een bepaalde vorm van acute myeoloïde leukemie hadden in dezelfde tijd als ik, ben ik de enige die er nog is. Wat maakte mij bijzonder dat ik deze kans kreeg? Is hier een reden voor? Mijn hele leven al ben ik daarom bezig met het gevoel dat ik het overleven graag waard wil zijn. Want dit leven was er bijna niet geweest. Ik wil alles uit het leven halen, enkel en alleen omdat ik hiervoor de kans heb gekregen. Ik wil iets positiefs maken van alle ellende die kanker met zich mee brengt. Ik wil heel graag iets voor andere kinderen en jongeren betekenen, hen helpen door mijn ervaring te delen! Op die manier heeft mijn ziek zijn toch nog nut! Dit is ook een van de redenen dat ik me in zet voor VOX en het Prinses Máxima Centrum en dat ik bij het Jongerenpanel op kom voor andere chronisch zieke jongeren. Door daarnaast betrokken te zijn bij onderzoek naar kinderkanker en late gevolgen kunnen we daadwerkelijk verschil maken en betere behandelingen ontwikkelen voor kinderen die (in de toekomst) met die rotziekte te maken krijgen. Kanker heeft elke dag impact op mijn leven, na genezing is het niet klaar!
Dankjewel Maarten voor jouw geweldige prestatie. Het geld dat jij bij elkaar gezwommen hebt, kan het verschil maken in het onderzoek dat nog steeds zo hard nodig is! Hoe mooi zou het zijn als we naar een kinderkankervrije toekomst gaan?! Als alle survivors guilt daar nou eens voor werd ingezet…. Dan dus ook geen survivors guilt meer! Dankjewel Maarten, dat jij zo’n grote inspiratiebron bent voor ons allemaal! Kanjer met LEF!
Eline van der Meulen